Ψευτοδιλήμματα για ειλικρινείς απαντήσεις.

Κι αν κάποιος έλεγε ότι η ζωή σου κρατά μόνο για μια στιγμή, αλήθεια, τί επιλογές θα έκανες; Ποιες θα ήταν οι προτεραιότητες σου; Πώς θα επέλεγες να ζήσεις; Τι θα ήθελες να ξαναζήσεις; Πόσο θα σε ένοιαζε η γνώμη των <<σημαντικών>> άλλων;

Σκέψου λίγο.

Όλοι έχουν μια γνώμη για τη ζωή σου. Όλοι ξέρουν τί χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος κι εσύ παλεύεις με τα μέσα σου για να τους εχεις όλους ικανοποιημένους. Να είσαι πάντα αποδεκτός. Το καλό παιδί. Αν όμως ήξερες ότι οι μέρες σου είναι μετρημένες, πόση βαρύτητα θα είχε η γνώμη των άλλων; Πόσο σημαντικό θα ήταν για εσένα να είσαι εσύ, αρχικώς, ευτυχισμένος;

Ναι… ναι… ξέρω. Ψευτοδιλήμματα. Θα συμφωνήσω. Όντως έτσι είναι. Αλλά, ξέρεις τί; Έστω κι έτσι, είναι μια καλή αρχή για σκέψη και επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων.

Δυστυχώς ή ευτυχώς (εσύ θα μου πεις) μάθαμε να ζούμε σε τρελούς ρυθμούς. Δύσκολα θα βρούμε χρόνο να αναρωτηθούμε αν είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι με τη ζωή μας (που, μεταξύ μας, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σύνολο επιλογών). Άσε που κι αν τελικά βρεθεί χρόνος, είναι ακόμη πιο δύσκολο να απαντήσουμε στο ερώτημα με ειλικρίνεια. Φοβόμαστε το «όχι» ως απάντηση γιατί αυτό θα απαιτήσει αλλαγές, ενδεχομένως οδυνηρές, οι οποίες θα ισοδυναμούν με ξεβόλεμα και πού να τρέχεις τώρα!

«Μην κάνεις όνειρα τρελά. 

Κάτσε εδώ που ‘σαι καλά.»

 

…τραγουδούσε ο λαός μερικές δεκαετίες πριν κι εσύ το έκανες σημαία.

Δεν είναι όμως έτσι ή τουλάχιστον δε θα έπρεπε να είναι έτσι. Είναι πολλές οι φορές που θα ρίξεις την ευθύνη της προσωπικής σου μιζέριας στους άλλους, στα ζώδια, στην κακή τύχη… εσύ όμως; Εσύ, πού είσαι σε όλο αυτό; Ξέρεις τί; Η ζωή δε συμβαίνει. Δημιουργείται. Η τύχη δεν έρχεται από μόνη της. Διεκδικείται.

Αναρωτήσου, λοιπόν, αν είσαι ευτυχισμένος. Βρες το θάρρος να απαντήσεις. Α! Πρόσεξε λίγο την παγίδα! Το θέμα δεν είναι αν πείθειςτους γύρω σου ότι είσαι ευτυχισμένος. Το θέμα είναι αν εσύ είσαι πεπεισμένος! Αν η απάντησή σου ειναι θετική (πράγμα το οποίο σου εύχομαι), τότε συνέχισε την προσπάθεια σου ώστε να είσαι και αύριο. Η ευτυχία δε χαρίζεται. Κατακτάται.

Αν όμως η απάντηση είναι αρνητική, τότε ήρθε η ώρα να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να δράσεις. Για αρχή, κοίτα να γκρεμίσεις ό τι είναι υπό κατάρρευση γιατί αν δεν το γκρεμίσεις εσύ, θα πέσει και θα σε πλακώσει αν όχι σήμερα, σίγουρα αύριο. Μη φοβάσαι τον θόρυβο που θα προξενήσει. Μόνο για λίγο θα είναι. Έχε εμπιστοσύνη στη δύναμη σου και στην τελική έχε κλειστά τα αυτιά σου. Ίσως, ξαναχτίζοντάς το, να το φτιάξεις πιο γερό και πιο στέρεο. Αξίζει να προσπαθήσεις γιατί το μόνο βεβαιο είναι πως το να αλλάζεις χρώματα σε ένα τοίχο γεμάτο τρύπες, δε βοηθά σε τίποτε.